Przekształcenie dźwięku analogowego

Zapis analogowy oraz cyfrowy

Fala d�więkowa jest ze swej natury analogowa; tak występuje w fizycznym �wiecie i tak odbierajš jš nasze uszy.
D�więki analogowe łatwo wyprodukować mechanicznie, np. szarpišc za struny; charakterystyka d�więku zmienia się płynnie, tak jak płynna jest natura fali d�więkowej.
Ale tak się nie da z komputerami, które sš urzšdzeniami cyfrowymi. Znaczy to, że rozpoznajš one i reagujš jedynie na serie cyfr 0 i 1, które ułożone według okre�lonego wzoru dajš okre�lony rezultat.
Mówišc najpro�ciej, sekwencja instrukcji komputerowych to cišg odcinków czasu, w których pršd albo płynie, albo jest wyłšczony. Jak odrazu widać, jest to zupełnie inna natura sygnału w porównaniu do analogowych sygnałów d�więkowych, w których wibracje zmieniajš się płynnie.
Ponieważ �wiat realny jest analogowy, za� �wiat komputerowy jest cyfrowy, to podstawowym zadaniem karty d�więkowej staje się przetłumaczenie sygnałów z jednego �wiata do drugiego. Karty d�więkowe (posiłkujšc się odpowiednim oprogramowaniem) tłumaczš (konwertujš) cyfrowe sygnały elektryczne opisujšce d�więki w komputerach na elektryczne sygnały analogowe wysyłane do gło�ników; te ostatnie zamieniajš tylko (analogowe) fale d�więkowe.
Tak samo dział to w drugš stronę. Karta d�więkowa konwertuje analogowe sygnały elektryczne otrzymane w wyniku mówienia lub grania do mikrofonu na sygnały cyfrowe, które mogš być zapisane w pliku komputerowym lub inaczej przetworzone przez komputer. To znaczy, że sercem każdej karty d�więkowej musi być elektroniczny układ scalony, konwertujšcy sygnały analogowe na cyfrowe i odwrotnie; taki układ nosi nazwę układu kontroli audio.

 

 

 

Od winylu do ideału:

Trzeszczenie płyt winylowych to dla ich miłośników także muzyka, ale może zepsuć całą przyjemność słuchania, podobnie jak szum taśmy magnetofonowej. Zniekształcenia dźwięku mogą się również pojawić na płycie CD, zwłaszcza gdy została nagrana na słabej jakości krążku i do tego z plików MP3. Jak temu zaradzić? Na przykład za pomocą programu Steinberg Clean.

Płyty CD i pliki MP3 już dawno wyparły kasety magnetofonowe i płyty winylowe (choć tych ostatnich używają na co dzień didżeje, ale mówimy o słuchaczach). Jednak wielu z nas w zakurzonych pudłach przechowuje zapomniane nieco analogowe nagrania, które wciąż zasługują na godne miejsce w domowej płytotece cyfrowej. Steinberg Clean przywraca życie zapomnianym przebojom: umożliwia przegranie materiału z płyty lub kasety, usunięcie zniekształceń dźwiękowych i zapisanie pliku MP3 lub nagranie krążka CD.

Również pliki MP3 ściągnięte z Internetu często są kiepskiej jakości. Często zostały skopiowane właśnie z czarnej płyty i mimo cyfrowego     formatu zapisu, trzaski zostały zachowane. Na to Steinberg Clean również ma sposób.

 

 

Dla didżeja i melomana:

 

 
A czy takich trzasków nie można po prostu usunąć w edytorze audio wyposażonym w odpowiednie efekty? Można. Ale można też sięgnąć po stosowne narzędzie, które wiele uciążliwych czynności zautomatyzuje, zapewniając gotowe ustawienia, do tego za niewielką cenę.

Steinberg Clean dostępny jest w dwóch wersjach - standardowej i Plus. W ofercie polskiego dystrybutora znaleźć można wersję 3.0 i najnowszą - 4.0. Wersja Plus zawiera dodatek sprzętowy - jest to przedwzmacniacz Phono PreAmp, który po podłączeniu przez USB umożliwia skopiowanie materiału z płyty winylowej do komputera. Urządzenie pozwala na bardziej profesjonalne zastosowanie pakietu - umożliwia np. twórcom remiksów idealne zgranie zawartości płyty winylowej (np. samego podkładu dźwiękowego lub wersji a capella - takie wersje znajdują się często na stronach B płyt przeznaczonych dla didżejów) i wykorzystanie zdobytej w ten sposób ścieżki w cyfrowej produkcji.

W zestawie poza programem Clean znajduje się również edytor audio WaveLab Lite oraz Label Editor - do tworzenia okładek.

Od nagrania do wypalania:

 

 

 Co dokładnie umożliwia Steinberg Clean? Z poziomu programu można skopiować materiał z dowolnego nośnika analogowego, połączonego przez kartę dźwiękową lub port USB (w wersji Plus z przedwzmacniaczem). Nagrane lub załadowane z dysku ścieżki umieszczane są na trackliście, która odzwierciedla to, co i w jakiej kolejności znajdzie się później na krążku CD. Projekt może zawierać do 99 ścieżek CD. Chcąc zapewnić odpowiednią jakość materiału wyjściowego, należy użyć zestawu narzędzi z sekcji Restoration. Declicker, Decracker, Denoiser, Derumbler i Phase Correction pomagają usunąć typowe zanieczyszczenia analogowych nagrań płytowych i taśmowych.

Poza narzędziami do restaurowania starych nagrań Clean udostępnia zestaw efektów specjalnych. Za ich pomocą można poprawić ogólną charakterystykę nagrania, uśrednić wartosc wzmocnionego sygnału, zmienić tempo, poszerzyć panoramę stereo, dodać pogłos i echo lub efekt "ciepła" pochodzącego ze starych wzmacniaczy lampowych. Wszystkim korzystającym z odtwarzaczy samochodowych bardzo się przyda funkcja Car Sim. Dzięki niej możliwe jest dostosowanie nagrania do warunków odtwarzania w samochodzie (przez uwydatnienie częstotliwości wytłumianych pracą silnika). Dodatkowo można uruchomić zainstalowane w systemie wtyczki VST.

Równie przydatną sekcją jest Surround, która pozwala na przygotowanie dźwięku wielokanałowego. Clean wyposażono też w korektor graficzny z zestawem podstawowych presetów. Wszystkie sekcje w każdej chwili można uaktywnić lub wyłączyć.

Po obróbce pozostaje nagranie płyty: tu masz do wyboru zarówno CD-Audio, jak i płytę z danymi.

 

Kabelki:

 

Jeżeli chcesz przegrać materiał z zewnętrznego, analogowego źródła dźwięku, czyli gramofonu lub magnetofonu musisz najpierw prawidłowo połączyć urządzenia. W najlepszej sytuacji są Ci, którzy mają przedwzmacniacz Phono PreAmp, pozwalający przegrać sygnał z analogowego źródła przez port USB. Oczywiście brak takiego urządzenia nie oznacza, że nie można skopiować płyt, wykorzystując bezpośrednie połączenie kablowe. Przed rozpoczęciem nagrywania warto sprawdzić, czy ustawienia nagrywania w systemie zostały prawidłowo skonfigurowane. Są dostępne po wybraniu Panel sterowania | Dźwięki i multimedia | Audio. Ważne, żeby wejście liniowe nie było wyłączone lub wyciszone. Następnie podłączasz kabel do wejścia liniowego komputera z jednej strony i do wyjścia gramofonu lub magnetofonu.

 

Tworzenie projektu i nagrywanie:

Choć dla Cleana można znaleźć kilka zastosowań, to jego głównym przeznaczeniem jest przygotowanie i nagrywanie płyt CD i dlatego omówimy właśnie taki przykład. Program zażąda utworzenia nowego lub otwarcia już rozpoczętego projektu. Należy na niego zarezerwować sporo miejsca na twardym dysku (kilkaset MB).

Teraz trzeba utworzyć tracklistę. W tym celu wystarczy załadować pliki (jeżeli przygotowujesz projekt z MP3 lub WAV), zripować ścieżki CD lub nagrać je bezpośrednio w programie z analogowego źródła. W celu zaimportowania plików należy otworzyć menu Import i wybrać jedno z poleceń. Można także przeciągnąć pliki myszą. Podczas nagrywania należy wybrać jeden z trybów pracy (patrz rys. 2). Funkcje AutoMarker i AutoSave potrzebne będą do rozdzielenia poszczególnych utworów - materiał kopiowany przez analogowe łącze traktowany jest jako jedna ścieżka. Jeżeli nagrywanie przebiegło bez problemów, na trackliście ukaże się lista poszczególnych utworów.

 

"Odtrzeszczanie"

 

 

 

 

Jeżeli importowałeś nagrania z plików WAV lub ripowałeś z płyty CD, sekcję Restoration możesz pominąć. Jeżeli jednak w nagraniu słychać wyraźne trzaski, szumy czy inne zniekształcenia, trzeba poprawić jego jakość. Najprostszy sposób to skorzystanie z opcji AutoClean. Żeby w pełni wykorzystać jej możliwości, należy uprzednio na liście utworów określić źródło pochodzenia nagrania (rys. 3). Następną czynnością będzie wybór presetu opcji automatycznego czyszczenia - Heavy, Medium albo Light (rys. 4). Po naciśnięciu przycisku AutoClean program przeprowadzi jakościową analizę nagrania i automatycznie nałoży odpowiednie algorytmy. Potrwa to chwilę i od razu można wysłuchać efektu końcowego. Jeśli automatyczne ustawienia nie będą w pełni satysfakcjonujące, ustawienia efektów należy skorygować samodzielnie. W tym celu wystarczy przeciągnąć myszą w prawo lub lewo, "zapalając" lub "gasząc" część tłumika odpowiadającego danemu efektowi.